- osamotnić
- osamotni|ć
\osamotnićony сов. осиротить, оставить в одиночестве* * *osamotniony сов.осироти́ть, оста́вить в одино́честве
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
osamotnić — dk VIa, osamotnićnię, osamotnićnisz, osamotnićnij, osamotnićony rzad. osamotniać ndk I, osamotnićam, osamotnićasz, osamotnićają, osamotnićaj, osamotnićał «opuścić kogoś, pozostawić samego (bez opieki, pomocy)» Przez swój wyjazd osamotnił żonę.… … Słownik języka polskiego
osamotnienie — n I 1. rzecz. od osamotnić a. osamotnieć. 2. «brak towarzystwa, samotność, odosobnienie» Po śmierci żony żył w osamotnieniu … Słownik języka polskiego